One month down!
Door: Silke
Blijf op de hoogte en volg Silke
27 Maart 2014 | Ghana, Koforidua
Dag allemaal,
Ik ben hier ondertussen AL een MAAND! De tijd vliegt hier voorbij.
Ik heb nog drie maanden om bij te leren, te genieten, te helpen, te reizen, en nog zoveel meer!
Ik ben de laatste weken weer druk bezig geweest.
Op het werk gaat het zoals altijd nog heel goed! De hoofdverantwoordelijke van de Dagopvang laat mij meer en meer verschillende taken doen, omdat het vertrouwen groeit. Dit geeft mij een heel goed gevoel, en goesting om elke dag weer aan het werk te gaan. Ik probeer zelf ook meer en meer activiteiten voor te stellen, om eens buiten de opvang te gaan. Tina was daar heel blij om. Er is dus besloten om morgen met 3 klassen, zowat 60 kinderen, naar een groot terrein te gaan om er spelletjes te gaan spelen. Ballonnen, en voetballen zijn meer dan genoeg om de kindjes te entertainen! De andere vrijwilligers en ik kijken er in ieder geval naar uit!
Jamie, de lerares die ook in de dagopvang werkt, heeft mij de laatste weken heel veel uitleg gegeven over het lesgeven zelf.
Toen ze hier aankwam heeft ze aan Tina uitgelegd dat het werken in kleine groepjes veel vlotter gaat dan in klassen van 20 kleine kinderen. Elke dag, nemen we groepjes van 4 van de twee hoogste klassen. We oefenen de letters van het alfabet, de kleuren, de vormen en de cijfers.
Ik heb tot nu toe altijd mee geholpen, en vandaag heeft Jamie mij eens laten lesgeven, in haar plaats. Ze geeft veel tips, en super goeie feedback. En volgens haar ben ik goed bezig! Een beetje ervaring opdoen, en zorgen dat ik het kan tegen dat ze vertrekt.
Thuis, voel ik mij ook meer en meer ECHT thuis. Ook al heeft het aanpassen helemaal niet lang geduurd. Met mijn gastmoeder praat ik over meer en meer: haar persoonlijke situatie, haar gezondheid, haar kinderen, haar verleden, veel verhalen over wat er in Ghana zelf gebeurd, hoe de ghanezen naar bepaalde dingen kijken, hun gewoontes. Ik vind het heel boeiend om op die manier veel te weten te komen over Ghana. Ik ben daarom ook heel blij dat we met lokale mensen leven, en niet in een gezamenlijk huis met de vrijwilligers.
Het blijft natuurlijk altijd wel moeilijk om zo ver te zijn van thuis.
Een medevrijwilliger is vorige week haar oma verloren. Het zat er aan te komen, maar op die momenten zil je ook gezoon bij je familie zijn. En daarom is ze voor een week teruggekeerd naar Denemarken, om er de begrafenis bij te wonen. En vandaag gaan we met drie mensen haar terug gaan ophalen aan de luchthaven.
De band die er groeit tussen de vrijwilligers onderling is er heel rap, en vooral ook heel sterk. De vriendschappen zijn dan ook voor je leven! Elk vertrek van welke vrijwilliger ook, is nooit leuk. Maar de herrineringen blijven sowieso!
De weekendtrips zijn elke week opnieuw weer super gezellig. Twee weekenden geleden zijn we naar het oosten van het land gegaan, om er naar de Wli-waterfalls te gaan. Met een groep van 12 vrijwilligers, waren we klaar om de bergen te beklimmen. De 'lower- and upperfalls' hebben we allebei gedaan. Een serieuze wandeling, maar het verkoelende water bij aankomst was zeker de moeite!
Ook de beklimming van de hoogte heuvel/berg van Ghana (Afadjato) hebben we gedaan. 885m in 45 minuten. Heel zwaar voor iedereen die meewas, maar het uitzicht was prachtig!
Volgens Sven en Tom ben ik nu klaar om in de Mercantour in Frankrijk op trektocht te gaan.
Vorig weekend zijn we thuis gebleven, kan ook eens deugd doen. Iedereen had nood aan wat slaap, en rust.
Dit weekend gaan we naar Kumasi, de drukke markt, en paardrijden rond een meer. Weer met een groep van 11 vrijwilligers. Kan niet anders dan gezellig zijn!
De 'Ghana experiences' blijven ondertussen groeien! Zo ben ik sinds deze week professionele 'earpiercer'. Jaja, 3 mensen hebben nu gaatjes in hun oren. Who's next? :)
Ik ben aan het eind van mij uurtje internet gekomen, en geprobeerd zoveel mogelijk met jullie te delen.
Weer eens up to date!
Vele groetjes uit Ghana
xx Silke
Ik ben hier ondertussen AL een MAAND! De tijd vliegt hier voorbij.
Ik heb nog drie maanden om bij te leren, te genieten, te helpen, te reizen, en nog zoveel meer!
Ik ben de laatste weken weer druk bezig geweest.
Op het werk gaat het zoals altijd nog heel goed! De hoofdverantwoordelijke van de Dagopvang laat mij meer en meer verschillende taken doen, omdat het vertrouwen groeit. Dit geeft mij een heel goed gevoel, en goesting om elke dag weer aan het werk te gaan. Ik probeer zelf ook meer en meer activiteiten voor te stellen, om eens buiten de opvang te gaan. Tina was daar heel blij om. Er is dus besloten om morgen met 3 klassen, zowat 60 kinderen, naar een groot terrein te gaan om er spelletjes te gaan spelen. Ballonnen, en voetballen zijn meer dan genoeg om de kindjes te entertainen! De andere vrijwilligers en ik kijken er in ieder geval naar uit!
Jamie, de lerares die ook in de dagopvang werkt, heeft mij de laatste weken heel veel uitleg gegeven over het lesgeven zelf.
Toen ze hier aankwam heeft ze aan Tina uitgelegd dat het werken in kleine groepjes veel vlotter gaat dan in klassen van 20 kleine kinderen. Elke dag, nemen we groepjes van 4 van de twee hoogste klassen. We oefenen de letters van het alfabet, de kleuren, de vormen en de cijfers.
Ik heb tot nu toe altijd mee geholpen, en vandaag heeft Jamie mij eens laten lesgeven, in haar plaats. Ze geeft veel tips, en super goeie feedback. En volgens haar ben ik goed bezig! Een beetje ervaring opdoen, en zorgen dat ik het kan tegen dat ze vertrekt.
Thuis, voel ik mij ook meer en meer ECHT thuis. Ook al heeft het aanpassen helemaal niet lang geduurd. Met mijn gastmoeder praat ik over meer en meer: haar persoonlijke situatie, haar gezondheid, haar kinderen, haar verleden, veel verhalen over wat er in Ghana zelf gebeurd, hoe de ghanezen naar bepaalde dingen kijken, hun gewoontes. Ik vind het heel boeiend om op die manier veel te weten te komen over Ghana. Ik ben daarom ook heel blij dat we met lokale mensen leven, en niet in een gezamenlijk huis met de vrijwilligers.
Het blijft natuurlijk altijd wel moeilijk om zo ver te zijn van thuis.
Een medevrijwilliger is vorige week haar oma verloren. Het zat er aan te komen, maar op die momenten zil je ook gezoon bij je familie zijn. En daarom is ze voor een week teruggekeerd naar Denemarken, om er de begrafenis bij te wonen. En vandaag gaan we met drie mensen haar terug gaan ophalen aan de luchthaven.
De band die er groeit tussen de vrijwilligers onderling is er heel rap, en vooral ook heel sterk. De vriendschappen zijn dan ook voor je leven! Elk vertrek van welke vrijwilliger ook, is nooit leuk. Maar de herrineringen blijven sowieso!
De weekendtrips zijn elke week opnieuw weer super gezellig. Twee weekenden geleden zijn we naar het oosten van het land gegaan, om er naar de Wli-waterfalls te gaan. Met een groep van 12 vrijwilligers, waren we klaar om de bergen te beklimmen. De 'lower- and upperfalls' hebben we allebei gedaan. Een serieuze wandeling, maar het verkoelende water bij aankomst was zeker de moeite!
Ook de beklimming van de hoogte heuvel/berg van Ghana (Afadjato) hebben we gedaan. 885m in 45 minuten. Heel zwaar voor iedereen die meewas, maar het uitzicht was prachtig!
Volgens Sven en Tom ben ik nu klaar om in de Mercantour in Frankrijk op trektocht te gaan.
Vorig weekend zijn we thuis gebleven, kan ook eens deugd doen. Iedereen had nood aan wat slaap, en rust.
Dit weekend gaan we naar Kumasi, de drukke markt, en paardrijden rond een meer. Weer met een groep van 11 vrijwilligers. Kan niet anders dan gezellig zijn!
De 'Ghana experiences' blijven ondertussen groeien! Zo ben ik sinds deze week professionele 'earpiercer'. Jaja, 3 mensen hebben nu gaatjes in hun oren. Who's next? :)
Ik ben aan het eind van mij uurtje internet gekomen, en geprobeerd zoveel mogelijk met jullie te delen.
Weer eens up to date!
Vele groetjes uit Ghana
xx Silke
-
27 Maart 2014 - 17:49
Jamie:
OY! I CANT READ ANYTHING ITS NOT IN ENGLISH!
THX! -
27 Maart 2014 - 22:10
Christel:
Ik ben heel blij dat het jou goed bevalt. De kinderen, het lesgeven, de contacten, ... allemaal jouw ding! Nu nog een atelier opzetten om oorbellen te maken ... groetjes, christel en co -
28 Maart 2014 - 01:20
Mama:
Lieve schat,
Jouw enthousiasme blijkt niet alleen uit je waterval aan woorden tijdens onze korte telefoongesprekken, maar nu ook uit je geschreven verslag. Als ouders kan je je niets mooier wensen dan dat je kinderen gelukkig zijn en openbloeien. Blijf verder al die ervaringen in je opnemen. Ze zullen je als persoon nog rijker maken. Warme knuffel, mama -
28 Maart 2014 - 06:31
Papa:
Tof te zien dat je zo enthousiast bent. Steek er maar verder veel van op: vriendschappen, openheid, culturele rijkdom, mensen gelukkig maken en zelf gelukkig zijn. Mooi dat je zo verder openbloeit. Geniet er verder van en zorg goed voor jezelf! -
28 Maart 2014 - 12:37
Papie En Bonnie:
Fantastisch dat je zo geniet !
wij zijn heel blij voor jou...
Geniet maar verder met volle teugen...
( ;) heb je zelf ook al gaatjes ? )
Dikke zoen van iedereen in Sint-Niklaas , zij missen je slappe lach !!!
-
27 April 2014 - 21:21
Nonkel Dirk:
:-( al het laatste verslag en al een maand om te 'vertellen'... dat gaan 2 uurjes internetcafé worden ! ;-)
Ik kan me heel levendig voorstellen dat het ongelooflijk leuk is om met de lokale bevolking zo ongedwongen te kunnen 'kletsen' over hun gewoontes en gebruiken... Uit eigen ervaring weet ik inderdaad ook dat als je lang ergens blijft, je een zekere band kweekt en je dan opener babbelt met anderen. Zeker als je een beetje op je eigen bent aangewezen en je weinig of geen vertrouwde omgeving van vroeger rond je hebt. Ik vond dat ook fascinerend in den tijd van... Maar zonder twijfel ondervind je dat al jaaaaaren door telkens te moeten verhuizen.
Maarre... van mijn oren blijf je toch maar af hoor ! ;-)
Ik kijk al uit naar je komende verslag. Enne.. dat je verslagen misschien wat korter zijn dan die van je mama: zij zit dan ook gezellig thuis op haar gemak hé. Jij moet het doen met een (ongetwijfeld lawaaierig?) internetcafé...
.
Veel plezier daar nog en geniet van elke minuut. Ook de lastige... speciaal de lastige minuten ! Want die gaan je zo mogelijk nog meer vertellen over jezelf ! ;-)
big hug -
01 Mei 2014 - 22:26
Regine:
Hoi Silke,
Las net je verslag via Maite haar FB. Wat een indrukwekkende ervaring Moet dit voor je zijn! Geniet met volle teugen! Neem al het nieuwe in je op, laat deze kans je verrijken, een maturiteit geven die weing meisjes van jouw leeftijd hebben en laat je stralende lach alle harten rondom jou verwarmen!
Veel liefs,
Regine.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
