Akwaaba!
Door: Silke
Blijf op de hoogte en volg Silke
25 Februari 2014 | Ghana, Koforidua
Hallo allemaal!
Mijn eerste blog verslagje.
Ik ben eindelijk in een internet cafe geraakt, dus kan ik mijn eerste ervaringen en indrukken met jullie delen.
Tot nu toe ben ik hier heel gelukkig, en ik en heel blij dat ik de beslissing heb genomen om naar Ghana te trekken. Sommigen zullen denken 'ze is er nog maar net!'. Maar ik ben ervan overtuigd dat als de eerste indruk positief is, en als je er van in het begin met een open mind naartoe gaat, dat het dan allemaal zel vanzelf gaat.
Open minded zijn, daar draait het uiteindelijk allemaal om. En geloof mij, dat heb je in Ghana echt wel nodig.
Mijn eerste 3 dagen hier zijn vlekkeloos verlopen.
Zaterdag avond, half 8 Ghana tijd, ben ik geland in Accra, de hoofdstad van Ghana. Ik werd in de aankomsthal opgewacht door Nyame, een mederwerker van Projects Abroad. Hij was super enthousiast! Ik kreeg al meteen een Ghanese naam: Abena. Hier linken ze je voornaam aan de dag van de week waarop je geboren bent. Mijn naam betekent dus 'dinsdag'.
We moesten in de luchthaven ook nog wachten op eem andere vrijwilliger uit Denemarken: Daniel. Eens hij er was, zijn we vertrokken naar de 'Pink hostel' waar we een nachtje gingen verblijven.Ik had die avond nog niet gegeten en het was ondertussen al 21u, dus vroeg ik mij af of het nog mogelijk was om ergens eten te krijgen. Het was al te laat, iedereen sliep al.
De volgende morgen hadden we om 6u45 afgesproken aan de balie van de hostel, om ons ontbijt pakket in ontvangst te nemen. Om 7u ging de chauffeur er zijn om ons naar ons gastgezin te brengen. Ik had al gehoord dat de tijd in Ghana niet echt belangrijk was, dus toen de chauffeur er om 7u25 was, was ik niet echt onder de indruk. Ze noemem het 'Ghana time'.
Na een uurtje rijden ben ik in mijn gastgezin gearriveerd.
Ik mag van geluk spreken, het huis waar ik verblijf is heel goed beveiligd, en groot. Dina, mijn gastmoeder, woont er met haar dochter Spendy (6j), haar tante, haar moeder en heel regelmatig zijn de kinderen van haar zus, Nancy (7j) en Samuel (12j), er ook bij. Dit weekend was er ook Dohla (3j), een weeskindje waar Dina geregeld voor zorgt. Het zou zelfs kunnen dat ze haar gaat adopteren. Dohla wordt in het weeshuis gesponserd door een externe persoon, en krijgt 500 cedis per jaar ter ondersteuning. Nu is het zo dat het weeshuis Dina ervan verdenkt dat ze enkel voor die 500cedis Dohla in huis wilt nemen. Wat dus niet zo is. Ik hou jullie op de hoogte hoe het verder veloopt.
In het gastgezin verblijven er ook 3 andere vrijwilligers: Henrietta (Noorwegen), Lizzie (Engeland) en Sophie (Amerika). Dat is echt heel gezellig!
Vanaf dag 1 heb ik er alles aan gedaan om met de andere vrijwilligers in Akuapem Hills in contact te komen. We zijn eerst met een aantal gaan zwemmen, en die avond in de 'Home Base', een bar in Mamfe,met al de rest iets gaan drinken. Er zijn vrijzilligers van overal! En dat vind ik echt top aan de organisatie!
Ik heb mijn introductie dag maadag gehad. Little Prince (een van de mederzerkers) en ik moesten de tro-tro (kleine minibusjes al openbaar vervoer) een uurtje naar Koforidua nemen. Daar heb ik mijn ghanees gsm nummer geregeld, geld gewisseld. Ik weet er ook de 'immigration office' zijn om over 60 dagen mijn visum te verlengen.
De maandag avond organiseert Projects Abroad Twi (locale taal) lessen voor de vrijzilligers die interesse hebben. Ik heb het dus eens geprobeerd. Heel moeilijke taal, maar de sfeer is zo goed dat ik besloten heb om te blijven gaan. Het is 2 uur les, 2 dagen in de week.
Dinsdag was mijn eerste werkdag in Adom Day care center. Het is een kinderdagverblijf voor kinderen tussen 6 maanden en 6 jaar. Ze zijn er met ongeveer 80 kinderen, en maar 4 staff members. De vrijwilligers zijn dus meer dan welkom!
Eerlijk toegegeven, het is zwaar werk. Maar moeilijk gaat ook! Ik werk er met 3 anderen: Jamie (USA), Lizzie en Sophie (die bij mij logeren). Jamie is een afgestudeerde lerares dus ze weet waar ze mee bezig is. Dat helpt ook wel.
Vandaag was mijn eerste dag dus ik heb ik vooral geobserveerd, maar blijkbaar heb ik al veel meer gedaan dan de gemiddelde vrijwilliger. Dat geeft dus een heel goed gevoel! De komende dagen zal ik meer ontdekken, en kan ik er dus ook in mijn volgend verslag over schrijven! Iets om naar uit te kijken dus! :)
Na het werk, gedaan om 14u, ben ik met 2 andere vrijwilligers, Ariane en Jamie naar Koforidua gegaan met de tro. Heel toffe meiden!
Er staan nog veel leuke dingen op het programma deze week, dus nog veel meer om over te schrijven!
Vele groetjes daar allemaal!!
Tot een volgend verslagje! ;)
Mijn eerste blog verslagje.
Ik ben eindelijk in een internet cafe geraakt, dus kan ik mijn eerste ervaringen en indrukken met jullie delen.
Tot nu toe ben ik hier heel gelukkig, en ik en heel blij dat ik de beslissing heb genomen om naar Ghana te trekken. Sommigen zullen denken 'ze is er nog maar net!'. Maar ik ben ervan overtuigd dat als de eerste indruk positief is, en als je er van in het begin met een open mind naartoe gaat, dat het dan allemaal zel vanzelf gaat.
Open minded zijn, daar draait het uiteindelijk allemaal om. En geloof mij, dat heb je in Ghana echt wel nodig.
Mijn eerste 3 dagen hier zijn vlekkeloos verlopen.
Zaterdag avond, half 8 Ghana tijd, ben ik geland in Accra, de hoofdstad van Ghana. Ik werd in de aankomsthal opgewacht door Nyame, een mederwerker van Projects Abroad. Hij was super enthousiast! Ik kreeg al meteen een Ghanese naam: Abena. Hier linken ze je voornaam aan de dag van de week waarop je geboren bent. Mijn naam betekent dus 'dinsdag'.
We moesten in de luchthaven ook nog wachten op eem andere vrijwilliger uit Denemarken: Daniel. Eens hij er was, zijn we vertrokken naar de 'Pink hostel' waar we een nachtje gingen verblijven.Ik had die avond nog niet gegeten en het was ondertussen al 21u, dus vroeg ik mij af of het nog mogelijk was om ergens eten te krijgen. Het was al te laat, iedereen sliep al.
De volgende morgen hadden we om 6u45 afgesproken aan de balie van de hostel, om ons ontbijt pakket in ontvangst te nemen. Om 7u ging de chauffeur er zijn om ons naar ons gastgezin te brengen. Ik had al gehoord dat de tijd in Ghana niet echt belangrijk was, dus toen de chauffeur er om 7u25 was, was ik niet echt onder de indruk. Ze noemem het 'Ghana time'.
Na een uurtje rijden ben ik in mijn gastgezin gearriveerd.
Ik mag van geluk spreken, het huis waar ik verblijf is heel goed beveiligd, en groot. Dina, mijn gastmoeder, woont er met haar dochter Spendy (6j), haar tante, haar moeder en heel regelmatig zijn de kinderen van haar zus, Nancy (7j) en Samuel (12j), er ook bij. Dit weekend was er ook Dohla (3j), een weeskindje waar Dina geregeld voor zorgt. Het zou zelfs kunnen dat ze haar gaat adopteren. Dohla wordt in het weeshuis gesponserd door een externe persoon, en krijgt 500 cedis per jaar ter ondersteuning. Nu is het zo dat het weeshuis Dina ervan verdenkt dat ze enkel voor die 500cedis Dohla in huis wilt nemen. Wat dus niet zo is. Ik hou jullie op de hoogte hoe het verder veloopt.
In het gastgezin verblijven er ook 3 andere vrijwilligers: Henrietta (Noorwegen), Lizzie (Engeland) en Sophie (Amerika). Dat is echt heel gezellig!
Vanaf dag 1 heb ik er alles aan gedaan om met de andere vrijwilligers in Akuapem Hills in contact te komen. We zijn eerst met een aantal gaan zwemmen, en die avond in de 'Home Base', een bar in Mamfe,met al de rest iets gaan drinken. Er zijn vrijzilligers van overal! En dat vind ik echt top aan de organisatie!
Ik heb mijn introductie dag maadag gehad. Little Prince (een van de mederzerkers) en ik moesten de tro-tro (kleine minibusjes al openbaar vervoer) een uurtje naar Koforidua nemen. Daar heb ik mijn ghanees gsm nummer geregeld, geld gewisseld. Ik weet er ook de 'immigration office' zijn om over 60 dagen mijn visum te verlengen.
De maandag avond organiseert Projects Abroad Twi (locale taal) lessen voor de vrijzilligers die interesse hebben. Ik heb het dus eens geprobeerd. Heel moeilijke taal, maar de sfeer is zo goed dat ik besloten heb om te blijven gaan. Het is 2 uur les, 2 dagen in de week.
Dinsdag was mijn eerste werkdag in Adom Day care center. Het is een kinderdagverblijf voor kinderen tussen 6 maanden en 6 jaar. Ze zijn er met ongeveer 80 kinderen, en maar 4 staff members. De vrijwilligers zijn dus meer dan welkom!
Eerlijk toegegeven, het is zwaar werk. Maar moeilijk gaat ook! Ik werk er met 3 anderen: Jamie (USA), Lizzie en Sophie (die bij mij logeren). Jamie is een afgestudeerde lerares dus ze weet waar ze mee bezig is. Dat helpt ook wel.
Vandaag was mijn eerste dag dus ik heb ik vooral geobserveerd, maar blijkbaar heb ik al veel meer gedaan dan de gemiddelde vrijwilliger. Dat geeft dus een heel goed gevoel! De komende dagen zal ik meer ontdekken, en kan ik er dus ook in mijn volgend verslag over schrijven! Iets om naar uit te kijken dus! :)
Na het werk, gedaan om 14u, ben ik met 2 andere vrijwilligers, Ariane en Jamie naar Koforidua gegaan met de tro. Heel toffe meiden!
Er staan nog veel leuke dingen op het programma deze week, dus nog veel meer om over te schrijven!
Vele groetjes daar allemaal!!
Tot een volgend verslagje! ;)
-
25 Februari 2014 - 18:16
Peter Peter:
Topmeid, geniet en maak er een superervaring van!
Dikke kus van de plezantse 7
Peter, Inge, Silke, Anouk, Arno , Senne en Pim -
25 Februari 2014 - 18:17
Nastouu:
jajajaja j'ai tout compris!! hahah enjoy your trip ma belle <3 -
25 Februari 2014 - 18:29
Christel:
Leuk om te horen dat je goed bent aangekomen en zo te lezen erin bent gevlogen! Succes meisje! -
25 Februari 2014 - 18:46
Brecht VdV:
Amai klinkt beru spannend!
Veel succes! :) -
25 Februari 2014 - 19:15
Maïté V :
Blij dat alles tot nu toe vlot is gegaan! Het klinkt super tof! Nog veel succes!x -
25 Februari 2014 - 22:33
Charlotte Ruben :
Heel erg gaaf Silke! Klinkt allemaal zo herkenbaar, blijf genieten! x -
25 Februari 2014 - 22:54
Bonnie En Papie:
hallo , Silke !
We hebben het gevonden ....
we zijn heel blij dat alles goed gaat en hopen dikwijls een verslagje van je belevenissen te lezen !
Samen met je mama kunnen jullie al een hele encyclopedie schrijven !
Nonkel Nico zijn neef Dimitri woont in Accra !!!
Zijn tante en nonkel zijn er nu op bezoek !
Geniet van je werk en je contacten !!!
Een dikke zoen van ons
-
26 Februari 2014 - 05:32
Mama, Papa En Tom :
Je verslag straalt één en al enthousiasme uit! Dat doet ons erg veel plezier.
Geniet met volle teugen van dit avontuur.
Groetjes van Down Under! -
26 Februari 2014 - 13:20
Tom:
Way to go sis ;) ik ben echt fier op mijn "klein" zusje :P amuseerd u nog en geniet ervan! Ik wacht nu al vol ongeduld op het volgende verslag,
Miss you -
26 Februari 2014 - 16:52
Sofie:
Ik word een enthousiaste volger van je belevenissen Silke. Klinkt allemaal ongelofelijk spannend. Blijf vooral schrijven :) , veel groetjes van ons allemaal ! x -
26 Februari 2014 - 16:56
Nikki:
Wauw! Topverslag. Leuk om te horen dat alles goed gaat! Geniet ervan, het wordt een toptijd!! -
26 Februari 2014 - 18:42
Jellert:
Wauw! Sounds great!
Geniet ervan! -
27 Februari 2014 - 00:49
Tante An En Co:
Silke, je beleeft daar een mooi avontuur en je voelt je daar blijkbaar heel goed. Fantastisch, wij zijn echt blij en kijken al uit naar je volgend verslagje, zo kunnen wij toch ook een beetje met jou meeleven. Veel plezier en tot later. Groetjes van ons allen, en wij zorgen ervoor dat je broertje Sven hier niet vereenzaamd zonder jou.:-)
-
27 Februari 2014 - 15:58
Pappie&mammie:
Dank voor je verslag silke! Blij vast te stellen dat je nog even enthousiast bent als bij je vertrek. Geniet van je ervaringen en blijf positief denken. Wij leven met je mee. We wachten met spanning op je volgend verslag! -
27 Februari 2014 - 21:57
Martine & Co:
Quelle belle aventure, Silke. Merci pour ce partage, c'est un plaisir de te lire. Je te souhaite beaucoup de joie dans cette nouvelle expérience de vie. Toute ta famille de Suisse est de tout coeur avec toi, et nous nous réjouissons déjà de ton prochain message! -
27 Februari 2014 - 22:23
Karel Vandendurpel:
Succes Silke! -
28 Februari 2014 - 10:44
Tante Annette En Nonkel Paul:
Hey Abena!
Blij je eerste verslag te lezen.Succes en volhouden hè!
Het zal alle dagen niet gemakkelijk zijn.
Je weet de spreuk in Afrika die zegt: blanken hebben uurwerken...." maar wij hebben tijd! "
Geduld hebben is een must! De vriendelijkheid,hun gelach en optimisme maakt zoveel goed!
Ook wij zijn juist terug na 2 maanden Zuid-Afrika.Vele groetjes van de familie daar.
We wensen je het allerbeste. -
27 April 2014 - 20:49
Nonkel Dirk:
Waauw Silke ! Knap van je dat je zo direct een beetje het heft in handen neemt, al ben ik natuurlijk niet helemaal verrast. :-) Aan je 'sociale intelligentie' twijfelt niemand denk ik. Niet dat ik hiermee bedoel dat we aan je andere intelligenties twijfelen hé! ;-)
En zo direct de andere wat mee op sleeptouw nemen, chapeau !
Eindelijk bij je verslagjes geraakt... Heeft wat voeten in de aarde gehad voor ik er tijd voor vond/maakte, maar je hebt duidelijk ook wat van je mama haar uitzonderlijk talent geërfd: schrijven.
Nu snel de andere lezen...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
